Metoda CSA S16:19 Skutki stateczności w analizie sprężystej w Załączniku O.2 stanowi alternatywę dla metody Uproszczonej analizy stateczności z punktu 8.4.3. W tym artykule zostaną opisane wymagania załącznika O.2 i zastosowania w RFEM 6.
Przeguby plastyczne są niezbędne w analizie Pushover (POA) jako nieliniowej statycznej metodzie analizy sejsmicznej konstrukcji. W programie RFEM 6 przeguby plastyczne można zdefiniować jako przeguby prętowe. Z tego artykułu dowiesz się, jak definiować przeguby plastyczne o właściwościach dwuliniowych.
W tym artykule opisano, w jaki sposób płaska płyta budynku mieszkalnego jest modelowana w programie RFEM 6 i wymiarowana zgodnie z Eurokodem 2. Płyta ma grubość 24 cm i jest podparta na słupach o długości 45/45/300 cm w rozstawie co 6,75 m (rysunek 1). Słupy są modelowane jako sprężyste podpory węzłowe poprzez zdefiniowanie sztywności sprężystej na podstawie warunków brzegowych (rysunek 2). Jako materiały wybrano beton C35/45 i stal zbrojeniową B 500 S (A).
Do pręta można przypisać podłoże sprężyste. Damit wird in der Regel der Einfluss des Baugrundes in die Modellierung einbezogen. Bettungen können nur für den Stabtyp "Balkenstab" definiert werden.
Stateczność konstrukcji nie jest nowym zjawiskiem w odniesieniu do projektowania konstrukcji stalowych. Kanadyjska norma CSA S16 dotycząca projektowania konstrukcji stalowych i najnowsza wersja na rok 2019 nie stanowią wyjątku. Szczegółowe wymagania dotyczące stateczności można uwzględnić za pomocą uproszczonej procedury analizy stateczności z punktu 8.4.3. lub zgodnie z nowymi zapisami w wersji z 2019, za pomocą efektów stateczności w procedurze analizy sprężystej wg. załącznika O.
Do pręta można przypisać podłoże sprężyste. Pozwala to uwzględnić w modelowaniu oddziaływanie gruntu. Bettungen können nur für den Stabtyp "Balkenstab" definiert werden.
Jeżeli pręt posiada podparcie poprzeczne, zapobiegające wyboczeniu spowodowanemu przez ściskającą siłę osiową, należy upewnić się, że podpora boczna jest na tyle sztywna, aby rzeczywiście zapobiec wyboczeniu. Dlatego też celem niniejszego artykułu jest określenie idealnej sztywności sprężystej podpory bocznej z wykorzystaniem modelu Wintera.
W poprzednim artykule, wyboczenie skrętne w konstrukcjach drewnianych | W przykładzie 1 na prostych przykładach wyjaśniono praktyczne zastosowanie wyznaczania krytycznego momentu zginającegoMcrit lub krytycznego naprężenia zginającegoσcrit dla przechyłu belki zginanej. W tym artykule moment krytyczny określany jest z uwzględnieniem podparcia sprężystego wynikającego z układu tężników dachowych.
Deformacje sprężyste elementu konstrukcyjnego pod wpływem obciążenia są oparte na prawie Hooke'a, opisującym liniową zależność naprężenie-odkształcenie. Są one odwracalne: po odciążeniu element powraca do swojego pierwotnego kształtu. Jednakże deformacje plastyczne są nieodwracalne i zazwyczaj znacznie większe niż odkształcenia sprężyste. W przypadku naprężeń plastycznych materiałów ciągliwych, takich jak stal, efekty plastyczności występują w miejscach, w których wzrostowi odkształceń towarzyszy zjawisko lokalnego wzmocnienia. Prowadzi to do powstania trwałych deformacji, a w ekstremalnych przypadkach do zniszczenia elementu konstrukcyjnego.
W artykule tym opisano różne opcje określania dopuszczalnego odkształcenia belek podsuwnicowych. Ponieważ w praktyce stosowane są belki wieloprzęsłowe i sprężyste podpory boczne (stężenie), poniżej omówiono, jak wybrać odpowiednią metodę.
W przypadku kombinacji konstrukcji MES (elementy powierzchniowe i prętowe) lub konstrukcji płytowych, do obliczeń konstrukcji prętowej można przypisać fikcyjny przekrój belki teowej, którego geometria zależy od efektywnego szerokość. In RFEM wird bei Verwendung des Stabtyps "Rippe" die Steifigkeit durch einen Plattenanteil (Flächenelement) und einen Steganteil (Stabelement) abgebildet. Diese Vorgehensweise bringt für die Bemessung Besonderheiten mit sich, auf die im Folgenden eingegangen werden soll.
Podłoże jest zazwyczaj tworzone w programie RFEM metodą modułu sprężystości podłoża. Powodem tego jest stosunkowo łatwa i bezpośrednia obsługa. Ponadto nie są konieczne obliczenia iteracyjne, a czas obliczeń jest stosunkowo krótki. Reakcja podłoża oznacza, że np. płyta fundamentowa jest obciążona płasko i sprężyście.
Przed analizą przekrojów stalowych przekroje są klasyfikowane zgodnie z EN 1993-1-1, rozdz. 5.5, w odniesieniu do ich nośności i zdolności do obrotu. Poszczególne części przekroju są analizowane i przydzielane do klas od 1 do 4. Klasy przekrojów są określane kolejno i zazwyczaj przydzielane do najwyższej klasy części przekroju. Jeżeli do dalszych obliczeń przekrojów klasy 1 i klasy 2 ma zostać zastosowana nośność plastyczna, nośność sprężystą można analizować od klasy 3 przekrojów. W przypadku przekrojów klasy 4 wyboczenie lokalne występuje jeszcze przed osiągnięciem momentu sprężystego. Aby uwzględnić ten efekt, można użyć szerokości efektywnych. W tym artykule bardziej szczegółowo opisano obliczanie właściwości przekroju efektywnego.
Poniższy przykład prezentuje porównanie modelu powłokowego i prostego modelu prętowego w programie RFEM. W przypadku modelu powłokowego belka jest podwieszona do powierzchni, która ze względu na warunki brzegowe jest po obu stronach modelowana z utwierdzeniami. Damit handelt es sich um ein statisch unbestimmtes System, welches bei einer Überlast Fließgelenke ausbildet. Der Vergleich wird hier mit einem Stabmodell geführt, welches dieselben Randbedingungen erhält wie das Schalenmodell.
W programach RFEM 5.06 i RSTAB 8.06, typ podpory węzłowej "Podpora sprężysta za pomocą słupa w Z..." został rozszerzony o pojedynczy przekrój jako przekrój słupa; na przykład HEA z biblioteki przekrojów. Der Stützenquerschnitt wird für die Berechnung der Lagerfedern verwendet.
Pręty sprężyste można wyświetlać w nawigatorze Wyświetlić. Standardmäßig erfolgt eine Darstellung als Schraubenlinie. Wird das Kontrollfeld "Federstäbe" deaktiviert, so erscheinen diese als normale Linien.
W programie RFEM można przeprowadzić symulację połączenia rusztowania rurowego (połączenie stykowe z trzpieniem) za pomocą nieliniowego zwolnienia prętowego typu "Rusztowanie". Połączenie uwzględnia nośność na zginanie zależną od sił ściskających istniejących między dwiema rurami zewnętrznymi, a nośność na zginanie dla sworznia jest również określana na podstawie nośności na zginanie.
Oprócz ręcznego wprowadzania wartości obciążenia liniowe można wprowadzać w oknie dialogowym "Obciążenie prętowe" za pomocą funkcji "Skład wielowarstwowy". Diese ist eine Bibliothek, in der Aufbauten aus mehreren Schichten zur Aufbringung von Lasten organisiert werden. Der Schichtaufbau kann frei über die Parameter Bezeichnung, Dicke, Wichte oder Flächenlast und Kommentar je Schicht beschrieben werden.
W programach RFEM i RSTAB można teraz tworzyć również skupione obciążenia prętowe i liniowe. Jest to rozszerzenie pierwotnej funkcji generowania obciążeń prętowych/liniowych. Hier kann man nun mehrere Punktlasten anlegen, welche gleichförmig oder benutzerdefiniert über den Stab oder die Linie verlaufen.
Obciążenia równoważne, wyznaczone w RF-TENDON, od wstępnego naprężenia, są przenoszone w RFEM jako obciążenia prętowe lub liniowe. Obciążenie prętowe jest stosowane dla typów prętów, które mają własną sztywność; dla typów prętów, które nie posiadają własnej sztywności, stosowane jest obciążenie liniowe. Aby zrozumieć, które wartości poszczególnych obciążeń mają zostać przeniesione z modułu RF-TENDON do RFEM, konieczne jest wprowadzenie następujących ustawień wyświetlania: Odniesienie obciążeń do globalnego układu współrzędnych (GCS) Wyświetlanie obciążenia: "Punkt"